در حال حاضر روش‌های انتقال هیدروژن مایع عمدتاً شامل انواع زیر است:
اولین مورد تحویل کامیون مخزن دار است. در این روش از تانکرهای مخصوص طراحی شده برای انتقال هیدروژن مایع از سازنده به کارخانه یا ایستگاه کاربر استفاده می شود. کامیون های مخزن معمولا با پوسته های عایق چند لایه طراحی می شوند تا دما و فشار هیدروژن مایع را در طول حمل و نقل ثابت نگه دارند. با این حال، این روش مستلزم هزینه های زیادی برای ساخت تانکر است و در برابر عواملی مانند تصادفات رانندگی و محدودیت های مسافت آسیب پذیر است.
دوم تحویل خط لوله است. این رویکرد بر اساس یک سیستم خط لوله انتقال هیدروژن مایع عظیم است. هیدروژن مایع توسط کارخانه تولید به سیستم خط لوله تزریق می شود و سپس از طریق خطوط لوله زیرزمینی به کارخانه یا ایستگاه سوخت گیری هیدروژن کاربر منتقل می شود. حمل و نقل خط لوله یک راه مقرون به صرفه، کارآمد و ایمن برای پاسخگویی به حمل و نقل با شدت بالا مقادیر زیادی هیدروژن است. اما در عین حال، حمل و نقل خط لوله مستلزم ساخت زیرساخت های بزرگ مقیاس است و خطرات خاصی نیز وجود دارد، بنابراین برای اطمینان از ایمنی آن، مدیریت دقیق و کار تعمیر و نگهداری لازم است.
سوم حمل و نقل کشتی است. هیدروژن مایع را می توان از طریق دریا به مناطق مختلف در سراسر جهان حمل کرد. به دلیل چگالی کم هیدروژن مایع، حمل و نقل کشتی نیاز به امکانات و فناوری های ذخیره سازی و حمل و نقل ویژه ای دارد تا از پایداری کشتی و ایمنی هیدروژن مایع اطمینان حاصل شود. حمل و نقل کشتی می تواند نیازهای حمل و نقل طولانی مدت مقدار زیادی هیدروژن مایع را برآورده کند، اما مستلزم هزینه های اقتصادی و فنی هنگفت و رعایت دقیق مقررات ایمنی دریایی و کنوانسیون های بین المللی است.